Overlevende van huiselijk geweld leidt de aanklacht om de veiligheid voor alle inwoners van Colorado te waarborgen wanneer zij contact opnemen met de autoriteiten
Virginia's wet is vernoemd naar Virginia Mancinas die was aangehouden door immigratieagenten nadat ze het alarmnummer had gebeld om hulp terwijl ze werd aangevallen door haar man. Toen de politie in juni 2011 arriveerde, ontkende Virginia dat het incident had plaatsgevonden uit angst voor wat er met haar man zou kunnen gebeuren, en werd ze gearresteerd wegens valse aangifte. Hoewel de aanklachten snel werden ingetrokken, maakte ICE schaamteloos gebruik van haar verblijf in de gevangenis van de provincie als een gelegenheid om Virginia te interviewen en vast te houden op grond van immigratiekosten. Twee weken lang was ze dat gehouden voor immigratie in Glenwood Springs en vervolgens Leadville, Colorado zonder toegang tot medische hulp. Een van de gelukkigen, Virginia was in staat om een juridische status te verwerven via de Violence Against Women Act nadat ze met succes had bewezen dat ze het slachtoffer was van fysiek misbruik door haar echtgenoot, een Amerikaans staatsburger, die haar bescherming bood tegen haar eerdere uitzettingsbevel.
De impact van de communicatie tussen lokale autoriteiten en ICE had al zijn sporen nagelaten. Een paar maanden nadat Virginia uit detentie was vrijgelaten, kwam haar man haar huis opnieuw binnen en viel haar opnieuw aan. Deze keer belde ze de politie niet, die er de voorkeur aan geeft het misbruik te ondergaan dan de misdaad te melden.
Iedereen zou zich veilig moeten voelen om de lokale autoriteiten te bellen wanneer ze worden aangevallen, maar dit is niet het geval voor Virginia en vele anderen in haar situatie.
Volgens Mancinas: “Als ik nog een probleem als dit heb, zou ik nooit de politie bellen. Veel mensen die weten wat er met mij is gebeurd, zullen de politie niet bellen. Ze lijden liever door waar ze mee te maken hebben. Ik ken veel vrouwen die het slachtoffer zijn geworden van deportatie. Ze lieten hun kinderen hier achter, ze lieten hier hun leven achter. Ze hadden niet zoveel geluk als ik'
“Ik heb besloten dit wetsvoorstel naar mij te vernoemen omdat ik wil dat andere mensen niet de ervaring hoeven te beleven die ik heb meegemaakt. Nadat ik naar de gevangenis was gegaan, onafhankelijk van al het misbruik dat ik jarenlang of op die dag heb meegemaakt, wordt het ergste misbruik dat ik heb meegemaakt bij ICE gemeld nadat ik de politie had gebeld om bescherming te zoeken. Niemand hoeft bang te zijn om hulp te zoeken wanneer ze die nodig hebben. "