Federale immigratiehervorming

De FMA zou van alle landbouwbedrijven eisen dat ze het E-verificatie-systeem gebruiken om de immigratiestatus van huidige en toekomstige werknemers te controleren. Bedrijven zouden niemand in dienst mogen nemen die ongedocumenteerd blijkt te zijn. Deskundigen schatten dat dit honderdduizenden werknemers zou kunnen dwingen hun baan te verliezen, hen en hun gezinnen zou kunnen straffen in plaats van de werkgevers die hun werk uitbuiten.

De weg naar staatsburgerschap vereist dat immigranten minimaal acht jaar in de landbouw werken. (Mensen die al meer dan 10 jaar in de landbouw hebben gewerkt, zullen nog vier jaar moeten werken, en alle anderen zullen nog acht jaar moeten werken om in aanmerking te komen voor een groene kaart.) aan de fysiek veeleisende arbeidskrachten zouden onterecht kunnen worden uitgesloten van de weg naar burgerschap.

Hoewel dit wetsvoorstel voor sommige immigranten een voorwaardelijke permanente verblijfsstatus zou verlenen, kunnen personen met een strafblad uit het verleden de weg naar staatsburgerschap worden uitgesloten. Immigranten die sekswerk hebben gedaan, komen bijvoorbeeld niet in aanmerking. Immigranten die eenvoudige misdrijven of vele andere triviale overtredingen hebben begaan, komen ook niet in aanmerking.

Het wetsvoorstel stelt dat het Department of Homeland Security "voorlopig [een] aanvraag kan weigeren als de alien een gevaar vormt voor de openbare veiligheid." Deze zin geeft het DHS de autoriteit om aanvragen te weigeren op basis van de vage norm van 'een gevaar vormen'. Als gevolg hiervan zouden veel immigranten een eerlijke kans op staatsburgerschap ontlopen. 

Ten slotte kunnen mensen die de status van voorwaardelijk ingezetene krijgen, hun ingezetenschap verliezen als ze een ernstig misdrijf plegen. Dit is buitengewoon oneerlijk. Iedereen die voor een misdrijf wordt veroordeeld, wordt al gestraft door het strafrechtsysteem. Er is geen reden waarom immigranten zonder papieren dubbel gestraft zouden moeten worden door ook hun legale status te verliezen.

De Dream and Promise Act zou ervoor zorgen dat aanvragers wier zaken worden afgewezen, rechterlijke toetsing kunnen aanvragen en zich kunnen laten vertegenwoordigen door een advocaat. Om de door de rechtbank aangestelde raadsman voor aanvragers te financieren, zal de Schatkist een "Immigration Counsel Account" opzetten, gefinancierd door de aanvraagkosten en een extra toeslag van $ 25. Aanvragers die hebben aangetoond vrijgesteld te zijn van het betalen van aanvraagkosten, hoeven de toeslag ook niet te betalen.

Dit wetsvoorstel zou de deportatieprocedure onderbreken voor DACA-ontvangers die voldoen aan de vereisten voor voorwaardelijke permanente verblijfsstatus en deportaties van DACA-ontvangers onder de 18 jaar voorkomen als ze aan alle vereisten voldoen, behalve om ingeschreven te zijn op de middelbare school of gelijkwaardig. Uitzettingsprocedures voor TPS-houders met DED die in aanmerking komen voor de status van legaal permanent ingezetene, zouden ook op grond van dit wetsvoorstel worden geannuleerd.

De Dream and Promise Act zou het mogelijk maken dat in aanmerking komende Dreamers die onder de regering van Trump zijn gedeporteerd, hulp vanuit het buitenland aanvragen. Het wetsvoorstel staat ook TPS-ontvangers die zijn gedeporteerd of vrijwillig de VS hebben verlaten op of na 17 september 2017 toe om een ​​legaal permanent verblijf aan te vragen als ze aan bepaalde vereisten voldoen, waaronder het feit dat ze gedurende ten minste drie jaar voor hun vertrek onafgebroken in de VS hebben gewoond.

De drie- en tienjarige bars kwamen uit de Illegal Immigration Reform and Immgrant Responsiblity Act van 1996. Ze verbieden mensen zonder papieren om voor drie of tien jaar terug te keren naar de VS als ze vrijwillig vertrokken na een langere periode in de VS te zijn geweest. De Citizenship for Essential Workers Act zou die tralies schrappen, die zouden helpen om gezinnen bij elkaar te houden en de individuele rechten op vrij verkeer te respecteren.