Wanneer raakte u voor het eerst betrokken bij de immigrantenrechtenbeweging?
Ik ben een DACA-ontvanger, mijn vriend was ook een DACA-ontvanger, dus toen we hoorden dat Trump DACA had ingetrokken, waren we echt bang voor wat er daarna kwam. We hoorden dat er een wandeling zou komen, en we wisten niet zeker of we tijdens het evenement naar buiten zouden lopen, maar we keken elkaar aan en we hadden zoiets van: "Oké, laten we gaan." Dus we liepen weg, en ik was zo bezorgd, en toen zag ik Victor spreken, en hij gaf ons allemaal een beetje meer hoop. Iedereen zei: "Oké, zonder papieren en zonder angst." Het gaf ons een gevoel van empowerment.
Wat betekent die zin voor jou?
Zonder papieren en niet bang zijn, betekent dat we dit risico kennen waarmee we worden geconfronteerd. We zijn ons bewust van wat er in onze gemeenschap gebeurt, en we verstoppen ons niet alleen in onze huizen. We komen naar buiten en leren iedereen hun rechten, zodat wanneer ICE bij je aanklopt, je precies weet hoe je daarmee om moet gaan. Het komt samen als een gemeenschap om dit onderdrukkende systeem te bestrijden. Zonder papieren en zonder angst betekent dat, hoewel we als tweederangs worden gezien, we vechten om dat te veranderen. Omdat dat niet is hoe we ons voelen. We hebben de regering met onze acties laten zien dat we daartoe in staat zijn en nog veel meer. Dus zonder papieren en zonder angst betekent dat we niet meer stil zullen zijn.
En hoe past uw huidige positie in die strijd?
“Omdat ik een Federal Campaign Organizer ben, heb ik de kans gekregen om mijn ideeën en alles wat ik denk echt op tafel te leggen, het geeft me een plek om echt te spreken over mijn ervaringen en hoe rekeningen zoals HR6, de DREAM and Promise Act , kan ook het leven van andere mensen beïnvloeden, hoe het ons allemaal zou kunnen helpen.
Een deel van uw werk is het opsporen van senator Gardner om hem aan te sporen die wet te steunen. Hoe was dat?
Het eerste wat ik tegen de senator zei toen we hem zagen, was: "Laat me mijn leven meer dan twee jaar achter elkaar plannen." Ik wilde hem echt inzicht geven in hoe het is om DACA te hebben. Ik weet niet of ik hier over twee jaar zal zijn, of ik een fout maak en iets op mijn strafblad krijg, of ik om de een of andere reden mijn DACA-verlenging niet correct heb ingediend, of ik mijn status verlies. Qua school, qua werk, qua carrière, qua familie, ik leef mijn leven twee jaar achter elkaar. Het hebben van een pad naar burgerschap zoals het wetsvoorstel dat HR6 omvat, zou zoveel veranderen. Het zou me de kans geven om rechten te studeren, omdat ik weet dat ik rechten kan uitoefenen als ik een vaste inwoner ben. Ik kan een huis kopen omdat ik weet dat ik hier over tien jaar nog steeds zal zijn.
- Paola Grimaldo, organisator van de federale campagne